مولوی

کتاب مثنوی معنوی اثر جاودانه‌ی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، یکی از مهم‌ترین آثار عرفانی و ادبیات فارسی است. این کتاب شامل شش دفتر و بیش از بیست‌و‌هفت‌هزار بیت شعر است که با زبان تمثیل، داستان، و گفت‌وگوهای عرفانی، مفاهیم عمیق انسانی و الهی را بیان می‌کند. مولانا در مثنوی، انسان را به سیر و سلوک درونی، شناخت نفس، و رسیدن به حقیقت دعوت می‌کند. داستان‌هایی چون نی‌نامه، پادشاه و کنیزک، و طوطی و بازرگان، نمونه‌هایی از روایت‌های پرمعنا و آموزنده‌ی این اثرند. مثنوی با بهره‌گیری از زبان ساده و موسیقایی، مفاهیم پیچیده‌ی فلسفی و عرفانی را قابل فهم می‌سازد. این کتاب تأثیر عمیقی بر فرهنگ، عرفان، و ادبیات فارسی و جهانی گذاشته است. مولانا در آن از قرآن، حدیث، و حکمت‌های کهن بهره می‌گیرد تا راهی برای تعالی روح انسان نشان دهد. مثنوی را «قرآن به زبان فارسی» نیز نامیده‌اند، به‌سبب عمق معنوی و الهی آن. این اثر برای سالکان راه حقیقت، پژوهشگران ادبیات، و دوستداران عرفان، گنجینه‌ای بی‌پایان از معنا و زیبایی است.