توضیحات
در باورهای باستانی ایرانیان، ماه ـ که به زبان اوستایی «ماونگهه» نام داشته ـ از ایزدان نگهبان روزهای ماه و سرور باروری و رمه‌ها به شمار می‌رفته است. نماد هلال ماه که شباهتی با شاخ گاو دارد، در فرهنگ ایران باستان به‌ویژه در نزد ایلامی‌ها و ساسانیان با خدای ماه و ایزد اناهیتا مرتبط بوده و بر روی مهرها، تاج‌های سلطنتی و سکه‌ها به‌وفور نقش می‌بسته است
ماه در ادبیات و اسطوره‌های ایرانی به‌عنوان نشانه پاکی، زیبایی و حیات جاودانه آمده است، چرا که تناوب کاستی و پرشدن آن نمادی از تولد، مرگ و تجدید حیات در جهان است
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.