توضیحات
خلیج فارس از دوران باستان تا اواخر قرن هجدهم میلادی، همواره یکی از مناطق کلیدی در تاریخ ایران و منطقه غرب آسیا بوده است. در دوران ایلامیان، این منطقه گذرگاه مهم ارتباطی با تمدن‌های جنوب بین‌النهرین بود. در دوره هخامنشیان، خلیج فارس نقشی راهبردی در تجارت و حمل‌ونقل ایفا کرد و بنادری چون «گوگانا» و «هارموزیا» رونق گرفتند. ساسانیان نیز کنترل دقیق و مؤثری بر این پهنه آبی داشتند و آن را جزئی از قلمرو دریایی خود می‌دانستند.
با گسترش اسلام، خلیج فارس به یکی از شاهراه‌های تجاری دنیای اسلام تبدیل شد. در دوره صفوی، هرچند قدرت دریایی ایران کاهش یافت، اما تلاش‌هایی برای مقابله با نفوذ پرتغالی‌ها و دیگر قدرت‌های اروپایی صورت گرفت. در قرن هفدهم، با حضور انگلیسی‌ها و هلندی‌ها، رقابت‌های استعماری شدت گرفت؛ ولی ایران، به‌ویژه در دوران شاه عباس، توانست تا اندازه‌ای بر اوضاع مسلط شود و پرتغالی‌ها را از هرمز بیرون براند.
تا پایان قرن هجدهم، خلیج فارس همچنان تحت نفوذ تاریخی ایران باقی ماند، هرچند نفوذ قدرت‌های خارجی نیز به‌تدریج در حال افزایش بود و زمینه‌های رقابت‌های استعماری قرن نوزدهم فراهم شد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.