توضیحات
۳۷۰ سال پیش، ایران در دوران صفویان قرار داشت و سلطنت تازه به دست شاه عباس دوم افتاده بود (پس از مرگ پدرش، شاه صفی در سال ۱۰۵۲ ق/۱۶۴۲ م). صفویان، که با تمرکز بر مذهب تشیع دوازده‌امامی حکومت می‌کردند، توانسته بودند ساختار منظم سیاسی و نظامی ایجاد کنند و ایران را در برابر تهدیدهای خارجی چون عثمانیان و ازبک‌ها حفظ نمایند.
در این زمان، ایران از جنگ‌های بزرگ فاصله گرفته و فضای نسبتاً آرامی را تجربه می‌کرد. اصلاحات اداری، حمایت از هنر و معماری، و تلاش برای توسعه تجارت خارجی از جمله ویژگی‌های این دوره بود. بازرگانان اروپایی نیز در بنادر ایران فعال بودند و اصفهان همچنان پایتخت باشکوه و مرکز فرهنگی کشور به‌شمار می‌رفت.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.