توضیحات
- رمان «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» نوشته زویا پیرزاد، داستان زندگی روزمره کلاریس، زن ارمنی‌تبار ساکن آبادان در دهه ۱۳۴۰ را روایت می‌کند. او درگیر وظایف خانه‌داری، تربیت فرزندان و روابط خانوادگی است، اما در دل این روزمرگی، با ورود همسایه‌ای جدید، دچار تحولاتی درونی می‌شود. روایت با نثری ساده و روان، به ظرافت‌های احساسات زنانه، تنهایی، عشق پنهان، و کشمکش‌های درونی می‌پردازد. کلاریس در مواجهه با خواسته‌های خود و انتظارات جامعه، به بازنگری در زندگی‌اش می‌رسد. فضای آبادان، با گرمای جنوب و فرهنگ خاصش، بستر مناسبی برای روایت این داستان است. پیرزاد با نگاه دقیق و جزئی‌نگر، دنیای زنان را از منظر انسانی و اجتماعی ترسیم می‌کند. این رمان از آثار برجسته ادبیات معاصر ایران در حوزه زنان به‌شمار می‌رود. اثر، مخاطب را به تأمل درباره نقش‌های سنتی و فردیت زنان دعوت می‌کند. در نهایت، کلاریس با خاموش کردن چراغ‌ها، نمادی از تصمیم‌گیری و بازگشت به خود را رقم می‌زند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.