توضیحات
«پیران بلخ» عنوانی است که به بزرگان دینی، عارفان و مشایخ طریقت در شهر تاریخی بلخ اطلاق می‌شود. بلخ که از کهن‌ترین مراکز تمدن و دین در آسیای مرکزی و ایران‌زمین بوده، از دوران زرتشتی تا اسلامی، محل ظهور اندیشه‌ها و شخصیت‌های مهمی چون مولانا، رابعه بلخی، ابومعشر بلخی، و نصر بن احمد سمرقندی بوده است.
پیران بلخ نه تنها در عرفان و تصوف، بلکه در تربیت شاگردان، انتقال دانش دینی، و گسترش تفکر معنوی نقش اساسی داشته‌اند. این شهر در قرون وسطی یکی از پایگاه‌های مهم خانقاه‌ها و حلقه‌های صوفیانه بوده و بسیاری از پیروان طریقت‌های مختلف از بلخ برخاسته‌اند.
بلخ به‌سبب جایگاه تاریخی و روحانی‌اش، در متون عرفانی و ادبی نیز بارها با واژه‌هایی چون “بلخ شریف” و “سرزمین پیران” یاد شده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.