توضیحات
پزشکی سنتی مردم ایران، ترکیبی از تجربههای بومی، باورهای فرهنگی و دانش علمی است که طی هزاران سال شکل گرفته است. این نظام بر پایه نظریه اخلاط چهارگانه (سودا، صفرا، بلغم و دم) و اصل تعادل در بدن استوار است. مردم در طول تاریخ، با شناخت خواص گیاهان، تغذیه مناسب، و روشهایی مانند حجامت، زالو درمانی، ماساژ و بخورات، به درمان بیماریها میپرداختند.
از مهمترین دوران شکوفایی این دانش میتوان به دورههای ساسانی و اسلامی اشاره کرد که در آن چهرههایی مانند ابنسینا، رازی، جرجانی و اهوازی آثار بزرگی پدید آوردند. کتاب «قانون در طب» ابنسینا تا قرنها در اروپا نیز مرجع پزشکی بود.
امروزه نیز با گرایش دوباره به درمانهای طبیعی، پزشکی سنتی ایران جایگاهی ویژه در حوزه سلامت یافته و در کنار طب نوین، به عنوان یک ظرفیت مکمل مورد توجه قرار گرفته است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.