توضیحات
سیر تحولات استعمار در ایران عمدتاً از اوایل قرن نوزدهم میلادی آغاز شد، زمانی که روسیه و بریتانیا به دنبال نفوذ در منطقه فلات ایران و منابع طبیعی آن بودند. این دو قدرت بزرگ از طریق قراردادها و توافق‌هایی مانند قرارداد ترکمانچای و گلستان، نفوذ گسترده‌ای در امور داخلی ایران پیدا کردند و بخش‌های مهمی از خاک ایران را تحت تأثیر خود قرار دادند.
در دوران قاجار، نفوذ استعماری با ایجاد مناطق نفوذ، کنترل بنادر و تأسیس شرکت‌های نفتی افزایش یافت و منجر به کاهش استقلال سیاسی ایران شد. با ظهور نهضت مشروطه و تلاش برای محدود کردن قدرت شاه و تقویت قانون اساسی، مقاومت‌هایی علیه استعمار شکل گرفت. در دوره پهلوی، تلاش‌هایی برای کاهش نفوذ خارجی انجام شد، اما حضور شرکت‌های نفتی و مداخلات سیاسی همچنان ادامه داشت.
سیر تحولات استعمار در ایران نشان‌دهنده مبارزه میان نیروهای داخلی برای حفظ استقلال و قدرت‌های خارجی برای تسلط بر منابع و سیاست‌های ایران است که تأثیرات آن تا دهه‌های بعدی و حتی دوران معاصر ادامه یافته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.