توضیحات
«سفرنامه جیمز موریه» از جمله منابع مهم اروپایی درباره ایران اوایل قرن نوزدهم است. جیمز موریه، دیپلمات و مأمور سیاسی بریتانیا، در سال‌های ۱۸۰۸ تا ۱۸۰۹ به عنوان دبیر سفارت بریتانیا وارد ایران شد و در دوره سلطنت فتحعلی‌شاه قاجار، از شهرهایی چون تهران، شیراز، اصفهان و تبریز دیدن کرد.
جلد اول این سفرنامه، با جزئیاتی دقیق، توصیفاتی از اوضاع سیاسی ایران، روابط خارجی، فرهنگ، آداب و رسوم مردم، نظام اداری و دیوانی، و همچنین دیدگاه اروپاییان نسبت به ایران آن روزگار ارائه می‌دهد. لحن نوشته آمیخته‌ای از دقت دیپلماتیک و نگاه شرق‌شناسانه است که گاه تحسین‌آمیز و گاه انتقادی می‌شود. این اثر، افزون بر ارزش تاریخی، از لحاظ ادبی و فرهنگی نیز اهمیت دارد و شناخت دقیقی از ساختار جامعه قاجاری ارائه می‌کند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.