بی گناه محکوم به مرگ

نمایش‌نامه بی‌گناه محکوم به مرگ اثری از آرتور کوپیت، روایتی تکان‌دهنده از بی‌عدالتی، هویت، و روان انسان در مواجهه با مرگ است.

داستان حول مردی می‌گردد که در سلول مرگ زندانی شده، بی‌آن‌که بداند چرا یا چگونه به این سرنوشت دچار شده است.

او با حافظه‌ای گسسته، تلاش می‌کند گذشته‌اش را به یاد آورد و معنای وجودش را بازسازی کند.

نمایش‌نامه با ساختاری ذهنی و دیالوگ‌هایی درونی، مخاطب را به درون روان آشفتهٔ شخصیت اصلی می‌برد.

کوپیت در این اثر، مرز میان واقعیت و خیال، عدالت و بی‌عدالتی، و هویت و فراموشی را درهم می‌ریزد.

فضای اثر تاریک، فلسفی، و پرتنش است؛ گویی کابوسی زنده از بی‌هویتی و انکار انسانیت.

نمایش‌نامه نقدی است بر نظام‌های قضایی، خشونت ساختاری، و بی‌تفاوتی اجتماعی.

زبان اثر، شاعرانه و گاه آشفته است، بازتابی از ذهن درگیر و ناپایدار شخصیت اصلی.

بی‌گناه محکوم به مرگ نه‌تنها یک روایت دراماتیک، بلکه پرسشی عمیق درباره معنای زندگی و مرگ است.

این اثر، مخاطب را با این پرسش روبه‌رو می‌سازد: اگر هویتت را از تو بگیرند، آیا هنوز وجود داری؟

اگر خواستی، می‌تونم این خلاصه رو به فارسی دری ترجمه کنم یا برای آموزش ساختارمندترش کنم.