توضیحات
دوره ناصرالدین‌شاه قاجار (۱۸۴۸–۱۸۹۶ میلادی) زمانی بود که ایران تلاش می‌کرد ضمن حفظ ثبات داخلی، موقعیت خود را در حوزه خلیج فارس و روابط با همسایگان از جمله عمان تثبیت کند. عمان در این دوران تحت تأثیر نفوذ بریتانیا قرار داشت و کنترل راه‌های دریایی مهم را در دست داشت.
روابط ایران و عمان بیشتر بر پایه تجارت و مسائل مرزی بود، اما رقابت‌های منطقه‌ای و حضور قدرت‌های اروپایی، از جمله بریتانیا و فرانسه، نقش مهمی در تعیین سیاست‌های دو کشور داشت. ناصرالدین‌شاه در جریان سفرهایش به اروپا، به اهمیت تقویت ناوگان دریایی و ایجاد روابط دیپلماتیک بیشتر پی برد و تلاش کرد جایگاه ایران را در خلیج فارس حفظ کند.
این دوره همچنین شاهد تحولات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر دو کشور بود که زمینه‌ساز تغییرات بعدی در منطقه گردید.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.