توضیحات
شاه عباس دوم، چهارمین پادشاه سلسله صفویه، از سال ۱۶۴۲ تا ۱۶۶۶ میلادی حکومت کرد. در این دوره، ایران به ثبات نسبی سیاسی و اقتصادی رسید و تلاش‌هایی برای تقویت دولت و ارتش انجام شد. شاه عباس دوم بیشتر بر حفظ و توسعه دستاوردهای صفویه تمرکز داشت و کمتر به فتوحات نظامی پرداخت. هنرهای تزئینی، معماری و صنایع دستی در این دوره رشد کردند و شهرهای مهم مانند اصفهان همچنان مرکز فرهنگ و هنر باقی ماندند. با وجود این، در دوره او نشانه‌هایی از ضعف تدریجی در ساختار حکومتی و افزایش فساد اداری نیز دیده شد که در آینده به چالش‌هایی برای صفویان تبدیل شد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.