توضیحات
ایران در دوره پیش از تاریخ، یعنی پیش از اختراع خط و آغاز دوران تاریخی، یکی از کهن‌ترین مراکز شکل‌گیری تمدن‌های بشری بود. شواهد باستان‌شناسی در مکان‌هایی مانند تپه سیلک (کاشان)، تپه زاغه (قزوین)، تپه گیان (نهاوند) و تپه حصار (دامغان) نشان می‌دهد که ساکنان این سرزمین از حدود ۸۰۰۰ سال پیش از میلاد به کشاورزی، دامداری و تولید ابزار سنگی اشتغال داشته‌اند.
در هزاره پنجم و چهارم پیش از میلاد، سفال‌گری پیشرفته، خانه‌سازی با خشت خام و گسترش مبادله کالا بین روستاها شکل گرفت. در اواخر این دوران، با افزایش جمعیت و مهارت‌های فنی، نخستین نشانه‌های ساختارهای اجتماعی و مذهبی نیز پدیدار شد. این دوره، زمینه‌ساز پیدایش دولت‌های نخستین و تمدن‌های بزرگ ایران باستان همچون ایلام و مادها بود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.